Rozdział 3 ~5 czerwca~

Biedny Franceso musiał znosić godzinę wrzasków. Z mojej strony było to jakieś 15 minut. Ale mała musiała dorzucić kilka słów. Krzyczała na niego z  pół godziny, ale najpierw powyzywała go od idiotów. Jej słwonicto nie do końca mnie zachwycało. Teraz idę spać, mam dość tych rozmyślań.
Następnego dnia
Rano obudził mnie telefon.
- Halo? - powiedziałem zaspany.
- To ja Violetta, pamiętasz co dzisiaj jest?
- Tak.
- Ok, to spotkajmy się za 30 minut w parku.
Nie zdążyłem odpowiedzieć, bo się rozłączyła. Zaraz, który dzisiaj. Spojrzałem na kalendarz 5 czerwca. No tak dziś urodziny małej. Cholera zapomniałem miałem powiedzieć Francowi o tym wczoraj.
- Jak się wyspał młody tatuś? - spytał człowiek o, którym myślałem.
- Powiedz, że kupiłeś prezent małej.
- Jak ty masz dobrze, że masz mnie.
Strasznie mi ulżyło rzuciłem mu spojrzenie typu "co ja bym bez ciebie zrobił" i pobiegłem do małej. Trochę mi to zajęło bo Violetta zabrała ją na drugi koniec miasta na zakupy. Spotakałem je niosące torby z gucci, guessa oczywiście junior.
- Hej Chiarusiu, wszystkiego najlepszego! - krzyknąłem
- Tatuś, a gdzie plezent?
- Później dostaniesz. Idziemy na lody.
Po lodach poszliśmy do wesołego miasteczka, sklepu z zabawkami i jeszcze raz lodziarni.
Chodziliśmy tak chyba z 3 godziny. Miałem już dość.
- Chiara może już dość!?
- Nie, jesce mama obiecała nowe buty!
- Ahhh... - westchnołem i weszliśmy chyba do najdroższego sklepu w mieście.
Po zakupach poszliśmy w stronę parku. Nagle podeszła do nas Violetta.
- Leon możemy porozmawiać?
- Jasne, mała idź się pobaw.
- Wiesz co dzisiaj jest?
- Urodzinny małej a co innego?
Jak to powiedziałem twarz Violi poczerwieniała.
- Ty, ty,ty...idioto. Jak możesz nie pamiętać!?!
Zrobiłem wielkie oczy bo nie wiedziałem o co jej do cholery chodzi.
- No tak przez te kilka lat mózg zdąrzył ci się wyczyścić. Dokładnie 5 lat temu oświadczyłeś mi się debilu.
- Violetta wymagasz ode mnie, żebym pamiętał coś co działo się kilka lat temu! Opanuj się, mam tego dość jeszcze dwa dni temu wykrzyczałaś mi, że mnie kochasz. A teraz robisz awanturę!! Wiesz co radź sobie sama!
- A podobno dzieci scalają pary!
- Nie, bardziej niż dzieci scala kredyt. A najbardziej to we frankach! - wywrzeszczałeł jej prosto w twarz.
Odszedłem wku****ny nie patrzyłe na drogę biegłem przed siebie. Stanąłem wyjąłem zdjęcie Chiary i coś sobie uświadomiłem. <twarzyczki Chiarze udzieli Mackenzie Foy>
Jedyna osoba jaka mnie szczerze kocha kończy dziś 4 lata, jej matka przed godziną zrobiła mi awanture a jej ojciec jest załamany. Powód kocha osobę, która go już chyba nie...

 ~|~

Kolejny rozdział wyszedł mi taki o ale następny będzie lepszy. Obiecuje słowo harcerza. Komentujcie jak możecie. :)